Bonobo wykazują struktury kompozycyjne w komunikacji głosowej, podważając wyjątkowość języka ludzkiego

Najnowsze badania ujawniają, że dzikie bonobo wykazują zaawansowaną komunikację głosową ze strukturami kompozycyjnymi podobnymi do języka ludzkiego. To podważa powszechne przekonanie, że złożona komunikacja jest unikalna dla ludzi. Naukowcy, w tym Mélissa Berthet, przeanalizowali 700 nagrań głosowych bonobo, dokumentując ponad 300 cech kontekstowych związanych z każdym wołaniem. Wykorzystali techniki z zakresu semantyki dystrybucyjnej, aby wywnioskować znaczenia poszczególnych wokalizacji. Analiza ujawniła cztery możliwe do zidentyfikowania ramy kompozycyjne w wołaniach bonobo, z których trzy wykazywały nietrywialną kompozycyjność. Wskazuje to na podobieństwo w strukturach komunikacyjnych między bonobo a ludźmi. Bonobo żyją w grupach rodzinnych, angażując się w interakcje społeczne, które wpływają na ich zachowania głosowe. Te złożone dynamiki społeczne odgrywają kluczową rolę w sposobie, w jaki tworzą i przekazują znaczenia poprzez wokalizacje. Te badania zachęcają do interdyscyplinarnych dyskusji z zakresu antropologii, psychologii i biologii ewolucyjnej, kwestionując rozróżnienia między komunikacją zwierzęcą a językiem ludzkim. Skłaniają do ponownej oceny parametrów definiujących język i komunikację między gatunkami.