Translanguaging: Meerdere talen gebruiken om het leren te verbeteren

Translanguaging omvat het gebruik van meerdere talen in het onderwijs om het begrip te verbeteren. Het daagt de traditionele opvatting uit om talen gescheiden te houden in de klas. In plaats daarvan maakt het gebruik van het volledige taalkundige repertoire van een student.

Oorspronkelijk verwees translanguaging naar het afwisselen van talen voor input en output in tweetalig onderwijs. Studenten konden informatie in de ene taal ontvangen en in een andere taal reageren. Deze praktijk vereist een diepgaand begrip van beide talen.

Tegenwoordig wordt translanguaging wereldwijd gebruikt in tweetalig en meertalig onderwijs. Het omvat zowel spontane als pedagogische vormen. Spontane translanguaging komt van nature voor in meertalige omgevingen, zoals het gebruik van informele taalvermenging van Engels en Spaans.

Pedagogische translanguaging omvat geplande integratie van talen om het leren te verbeteren. Studenten kunnen bijvoorbeeld een tekst in het Engels lezen en vervolgens gerelateerde woorden in andere talen analyseren. Dit kan worden gedaan op lexicaal, fonetisch, morfologisch, syntactisch, pragmatisch of discursief niveau.

Het gebruik van translanguaging kan studenten ten goede komen in CLIL-programma's (Content and Language Integrated Learning). Door voorkennis in verschillende talen te verbinden, kunnen studenten nieuwe concepten beter begrijpen. Deze aanpak ontwikkelt ook metalinguïstisch bewustzijn, waardoor de vaardigheden op het gebied van taalanalyse verbeteren.

Translanguaging verbetert het begrip, verbetert het leren en faciliteert kennisoverdracht tussen talen. Het motiveert studenten en bouwt zelfvertrouwen op door hun bestaande taalvaardigheden als basis te gebruiken.