Bonobo's vertonen compositorische structuren in vocale communicatie, wat de uniciteit van de menselijke taal uitdaagt

Een recente studie onthult dat wilde bonobo's geavanceerde vocale communicatie vertonen met compositorische structuren die lijken op de menselijke taal. Dit daagt de lang gekoesterde overtuiging uit dat complexe communicatie uniek is voor mensen. Onderzoekers, waaronder Mélissa Berthet, analyseerden 700 bonobo-vocalisaties en documenteerden meer dan 300 contextuele kenmerken die aan elke roep waren gekoppeld. Ze gebruikten technieken uit de distributionele semantiek om de betekenis van individuele vocalisaties af te leiden. De analyse onthulde vier identificeerbare compositorische kaders in bonobo-roepen, waarvan er drie niet-triviale compositionaliteit vertoonden. Dit duidt op een overeenkomst in communicatiestructuren tussen bonobo's en mensen. Bonobo's leven in familiegroepen en gaan sociale interacties aan die hun vocale gedrag beïnvloeden. Deze complexe sociale dynamiek speelt een cruciale rol in hoe ze betekenissen vormen en overbrengen via vocalisaties. Dit onderzoek moedigt interdisciplinaire discussies aan op het gebied van antropologie, psychologie en evolutionaire biologie, waarbij de verschillen tussen dierlijke communicatie en menselijke taal in twijfel worden getrokken. Het zet aan tot een herziening van de parameters die taal en communicatie tussen soorten definiëren.