Chimpansees in Ivoorkust combineren vocalen met syntax-achtige structuren

Diep in de Ivoriaanse bossen vertonen chimpansees, onze naaste evolutionaire verwanten, voorlopers van menselijke spraak. Een nieuwe studie onthult hun vermogen om vocalen op een syntax-achtige manier te combineren. Onderzoekers van het Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology en het Lyon Neuroscience Research Center observeerden drie chimpanseegemeenschappen in het Taï National Park, Ivoorkust. Ze analyseerden meer dan 9.000 vocalen en identificeerden 12 individuele roeptypen die werden gecombineerd tot minstens 16 verschillende vormen. Deze combinaties waren niet willekeurig; chimpansees wijzigden of breidden de betekenis van hun roepen uit. Sommige combinaties waren compositorisch en voegden de betekenis van beide elementen toe (bijv. "voeden + rust"). Andere waren idiomatisch en genereerden nieuwe berichten die onmogelijk uit hun delen te ontcijferen waren (bijv. "rust + affiliatie" resulterend in "nestelen"). Deze communicatiestructuur lijkt op de manier waarop mensen zinnen construeren met syntaxis. Cédric Girard-Buttoz, de eerste auteur van de studie, verklaarde: "Onze resultaten duiden op een generatief vocaal systeem bij chimpansees, iets dat niet met zo'n helderheid is waargenomen bij enig ander dier." De ontdekking heeft belangrijke evolutionaire implicaties. Als chimpansees geluiden kunnen combineren om complexe ideeën uit te drukken, had hun gemeenschappelijke voorouder met mensen waarschijnlijk geavanceerde combinatorische vaardigheden. Dit vocale overblijfsel zou het zaadje van de menselijke taal kunnen zijn. Roman Wittig, directeur van het Taï Chimpanzee Project, benadrukt de noodzaak om deze gemeenschappen te behouden. Catherine Crockford, een senior auteur, benadrukt de noodzaak om vragen over taal te herformuleren. Ze vraagt: "Als we geluiden combineren om complexe betekenissen te vormen, en chimpansees ook, hoe uniek is ons taalkundig vermogen dan?"