Fransız CNES'den Didier Massonnet'e göre, "Yüksekliğin zamanın geçişi üzerindeki etkisini ölçmek" artık PHARAO projesi sayesinde mümkün. Uluslararası Uzay İstasyonu'na fırlatılan proje, Einstein'ın genel görelilik teorisini benzeri görülmemiş bir hassasiyetle test etmeyi amaçlıyor.
1915'ten beri zamanın göreceli olduğu ve büyük nesnelerin yakınında yavaşladığı biliniyor. PHARAO atom saati, bir hidrojen maseri ile birlikte, zamanı o kadar doğru ölçecek ki, her 300 milyon yılda yalnızca bir saniye sapacak.
Bu proje, atom saatini uzay için küçültmek ve Dünya'ya güvenilir zaman iletimi için hassas bir mikrodalga bağlantısı oluşturmak dahil olmak üzere birçok teknolojik zorlukla karşılaştı. Dünya çapında dokuz terminal, PHARAO'nun zamanını kendi atom saatleriyle karşılaştıracak.
Farklılıkların analizi, sonuçların görelilik tahminleriyle uyumlu olup olmadığını belirleyecektir. Değilse, fizikte yeni kapılar açabilir ve potansiyel olarak genel görelilik ve kuantum fiziğini, şu anda uyumsuz olan iki teoriyi uzlaştırabilir.
Bu, hem evreni hem de kuantum alemini açıklayan birleşik bir fizik teorisi arayışını ilerletebilir. Bu görevin başarısı, zaman anlayışımızı ve evreni yöneten temel yasaları devrim niteliğinde değiştirebilir.