Peru, on çalışandan yalnızca üçünün resmi olarak çalıştığı önemli bir kayıt dışı işgücü piyasasıyla mücadele ediyor. Bu kayıt dışılık, düşük verimliliğe yol açarak yaşam standartlarındaki iyileşmeleri ve ekonomik büyümeyi engelliyor. INEI'ye göre 2024'te %71 olan Peru'daki yüksek kayıt dışı istihdam oranı, ILO'nun bildirdiğine göre bölgedeki diğer ülkelerin oranlarını çok aşıyor.
Resmi ve kayıt dışı sektörler arasındaki verimlilik farkı önemli ölçüde. IPE, resmi sektördeki bir çalışanın, kayıt dışı sektördeki bir çalışandan altı kat daha fazla üretim yaptığını tahmin ediyor. Dünya Bankası, kayıt dışı şirketlerin, algılanan maliyetlere kıyasla yetersiz potansiyel faydaları nedeniyle resmileşmek için yeterli teşvike sahip olmadığını belirtiyor.
Genç işçiler, kayıt dışılıktan orantısız bir şekilde etkileniyor. 30 yaşın altındaki işçilerin yüzde altmışı kayıt dışı çalışıyor; bu oran, daha yaşlı yetişkinler için olan oranın iki katı. Ortalama resmi sektör maaşının yaklaşık %70'ini oluşturan yüksek ücret dışı işgücü maliyetleri, sorunu daha da kötüleştiriyor. Kongre'nin kâr paylaşım yüzdelerini artırma önerileri durumu daha da kötüleştirebilir.
Yüksek öğrenim kazancı artırıp kayıt dışılık riskini azaltabilse de, kaliteyi sağlamadan üniversiteye kaydı artırmak ters tepebilir. Yüksek öğrenim gerektirmeyen işlerde çalışan profesyonellerin oranı arttı. Öğrencilerin kaliteli bir eğitim almasını sağlamaya odaklanmak çok önemlidir, çünkü teknik çalışmalar bazıları için daha karlı bir yol sunabilir.
Politika yapıcılar, Perulu işçilere, özellikle de gençler ve daha düşük eğitim seviyesine sahip olanlar gibi savunmasız gruplara fayda sağlayacak şekilde, formalliğe geçişi kolaylaştıran önlemlere öncelik vermelidir.