Hindistan, derin kök salmış çok dilliliği ile karakterize edilen bir dilsel uygarlık olarak sıklıkla tanımlanır. Birden fazla dili kabul etme, Hintlilerin çeşitli inanç ve uygulamalara açık olduğu bir felsefeye yol açan, sürekli bir tarihi alışkanlıktır. Bu çeşitlilik, Hint toplumunun belirleyici bir özelliğidir.
Kod değiştirme olarak bilinen, diller arasında kolayca geçiş yapabilme yeteneği Hindistan'da yaygındır. Teknolojinin dil üzerindeki etkisi de dikkate alınmaktadır. Kağıt ve televizyonun ortaya çıkması gibi teknolojik gelişmeler dili etkilemiş olsa da, tepki her zaman dilsel olmuştur. Yapay zekanın dil üzerindeki potansiyel etkisi endişe konusudur ve araştırmalar dil kullanımında olası bir düşüş olduğunu göstermektedir.
Nüfus sayımı verileri, anadili sayısında bir düşüş olduğunu ortaya koymakta ve dil kaybına işaret etmektedir. Ancak, daha önce yazılı formları olmayan dillerde de bir büyüme var. Çeviri, Hint edebiyatında çok önemli bir rol oynamış, birçok önemli metin çevirilerden oluşmaktadır. Hint bilinci, çevirinin kültürün doğal bir parçası olmasıyla, çeviren bir bilinç olarak görülmektedir.
Sözlü gelenekler ve İngilizcenin etkisi de tartışılmaktadır. İngilizce yeni kelimeler getirirken, Hint dillerinin temel yapısı bozulmadan kalır. Devletin dilin canlandırılmasındaki rolü de incelenmektedir. Tarihsel olarak, devletler dilin büyümesinin veya gerilemesinin birincil itici gücü olmamıştır. Dil, kullanıcıları tarafından şekillendirilen demokratik bir sistemdir.