İçişleri Bakanı'nın Sanskritçe'nin "neredeyse tüm Hint dillerinin anası" ve "dünyadaki en bilimsel dil" olduğu yönündeki açıklaması, Hindistan'ın mirasını canlandırma hareketini vurgulamaktadır. Bu, klasik dillerin modern Hindistan'daki rolü ve bu tür girişimlere nasıl yaklaşılması gerektiği hakkında soruları gündeme getirmektedir.
Sanskritçe, başta Hintçe, Marathi, Bengalce ve Gujarati gibi Hint-Aryan dilleri olmak üzere çok sayıda Hint dilini önemli ölçüde etkilemiştir. Ayrıca Kannada ve Telugu gibi Dravid dillerine de kelime dağarcığı aracılığıyla katkıda bulunmuştur. Sanskritçe, farklı dillerin tarihsel evrimi göz önüne alındığında, genellikle tüm Hint dillerinin "anası" olarak kabul edilir.
Hükümetin müfredat geliştirme ve burslar yoluyla Sanskritçe'yi yaygınlaştırma çabaları önemli bir politika değişikliğidir. Bu girişimler, dilsel mirası korumayı ve teşvik etmeyi amaçlamaktadır. 'Ashtadashi' planı ve nadir metinlere yönelik mali destek, bilimsel ilgiyi yeniden canlandırmaya yönelik pratik bir yaklaşımın sinyalini vermektedir.
Şah'ın Sanskritçe'nin "bilimsel" doğasına yaptığı vurgu, Avrupalı dilbilimcilere kadar uzanan bilimsel hayranlıkla örtüşmektedir. Panini'nin Ashtadhyayi'si dilbilimsel analizde bir başyapıttır. Ancak Sanskritçe'yi teşvik etmek, modern bilimi ve çağdaş küresel dilleri reddetmemelidir.
Sanskritçe, bilgisayar dilbilimi, yapay zeka ve felsefe gibi alanlarda değerli olabilir. Modern eğitimi tamamlamalı, onun yerini almamalıdır. Sanskritçe, ulusal güvenlik ile bağlantılı stratejik öneme sahip alanlarda kullanılma potansiyeline sahiptir.
Sanskritçe'nin yaşayan bir dil haline gelmesi için elitizmden ve ritüel kullanımdan kurtulması gerekir. Çekiciliğini modernleştirmek için Sanskritçe'de dijital araçlar, kitle iletişim araçları içeriği ve teknolojik uygulamalar oluşturmak için çaba gösterilmelidir. Sanskritçe'nin canlanması, kültürel hassasiyet, akademik titizlik ve teknolojik yenilikle sürdürülürse, Hindistan'ın engin entelektüel geleneklerine bir köprü görevi görebilir.
Sanskritçe'yi canlandırmak, dilsel hegemonyadan ziyade tüm Hintliler için kültürel zenginleşme ve entelektüel güçlenme ile ilgili olmalıdır. Zorluk, Sanskritçe'yi kapsayıcı, saygılı ve akıllıca teşvik etmektir.