De Curiosity rover van NASA heeft een belangrijke ontdekking gedaan die het mysterie van de verloren atmosfeer van Mars zou kunnen verklaren. De rover vond bewijs van sideriet, een ijzercarbonaatmineraal, in de Gale Crater.
Wetenschappers geloven dat het oude Mars een dikke, koolstofdioxide-rijke atmosfeer en vloeibaar water had. De koolstofdioxide en het water zouden met de Mars-gesteenten hebben moeten reageren om carbonaatmineralen te vormen. Eerdere missies hebben echter niet genoeg carbonaat op het oppervlak gevonden om deze theorie te ondersteunen.
De ontdekking van sideriet suggereert dat carbonaat mogelijk verborgen zit onder het oppervlak, gemaskeerd door andere mineralen. Dit zou kunnen betekenen dat de hoeveelheid koolstofdioxide die nodig was om een warme, natte Mars te creëren minder was dan eerder werd gedacht. De resterende koolstofdioxide kan verborgen zitten in andere afzettingen of in de loop van de tijd verloren zijn gegaan aan de ruimte.
Toekomstige missies naar sulfaatrijke gebieden op Mars zouden deze bevindingen kunnen bevestigen. Dit zal wetenschappers helpen de vroege geschiedenis en atmosferische evolutie van de planeet beter te begrijpen. De ontdekking benadrukt het belang van ondergrondse exploratie voor het begrijpen van het verleden van Mars.
De bevindingen van Curiosity dragen bij aan ons begrip van de transformatie van Mars gedurende miljarden jaren. De gegevens werden verkregen door in het Marsoppervlak te boren en de monsters te analyseren. Het CheMin-instrument speelde een cruciale rol bij het identificeren van de sideriet.
Deze ontdekking zou langetermijneffecten kunnen hebben op ons begrip van de klimaatgeschiedenis van Mars. Het kan ook toekomstige ruimteverkenningsstrategieën beïnvloeden. Het benadrukt het potentieel van ondergrondse afzettingen om belangrijke informatie over planetaire evolutie te bevatten.