Archeologen die opgravingen deden op een ijzertijdbegraafplaats in Kani Koter (Iraaks Koerdistan), ontdekten een oud monster van kohl, een oogcosmetica. De begraafplaats dateert uit de 9e-7e eeuw v.Chr. en bevond zich aan de oostelijke rand van het Assyrische Rijk. De rijke begrafenis, met wapens, sieraden en persoonlijke hygiëneartikelen, geeft aan dat degenen die begraven waren tot de elite van de samenleving behoorden.
Een keramische container bevatte een zwarte, poederachtige substantie. Analyse identificeerde het als kohl gemaakt van mangaanoxiden en natuurlijk grafiet - een voorheen onbekende combinatie. Kohl werd in de antieke wereld veel gebruikt, vooral in Egypte, voor esthetiek en medicijnen. Egyptische recepten bevatten malachiet, galena en loodverbindingen.
De zwarte kleur van de kohl uit Kani Koter werd verkregen uit pyrolusiet (rijk aan mangaan) en grafiet (van koolstof oorsprong), wat het eerste geregistreerde gebruik van grafiet in kohl was. Dit suggereert aanpassing aan regionale bronnen - het Zagrosgebergte in de buurt van Kani Koter is rijk aan mangaan en grafiet.
De container met kohl werd samen met zilveren sieraden, een bronzen spiegel en ivoren applicators gevonden. Dit wijst op een bijzondere focus op uiterlijk en hygiëne onder de ijzertijd-elite - zowel mannen als vrouwen.
De vondst is niet alleen uniek in zijn samenstelling, maar werpt ook licht op de esthetische en culturele idealen van de ijzertijd. Door de glans van grafiet en het diepe zwart van mangaan benadrukten mensen hun individualiteit, schoonheid en sociale status.