Waterverlies op aarde: Uitdrogende reservoirs beïnvloeden zeeniveau en rotatie

Een recente studie benadrukt een zorgwekkende trend: de oppervlaktewaterreservoirs van de aarde drogen op, wat gevolgen heeft voor de zeespiegel en de rotatie van de planeet. Wetenschappers hebben, door satellietgegevens, metingen van de zeespiegel en waarnemingen van de poolbeweging te combineren, een aanzienlijke afname van de wateropslag op aarde sinds 2000 vastgesteld. Tussen 2000 en 2002 nam het bodemvocht af met ongeveer 1614 gigaton, wat meer is dan het ijsverlies van Groenland in een vergelijkbare periode. Van 2003 tot 2016 ging er nog eens 1009 gigaton verloren. Deze afname correleert met een wereldwijde gemiddelde zeespiegelstijging van ongeveer 4,4 mm en een verschuiving van de polen van de aarde met ongeveer 45 centimeter. De afname wordt voornamelijk veroorzaakt door verschuivingen in neerslagpatronen en een toegenomen verdampingsvraag als gevolg van stijgende temperaturen. De herverdeling van de watermassa vertraagt ook de rotatie van de planeet en veroorzaakt een verschuiving in de rotatiepool. Onderzoekers schatten dat de rotatieas 45 cm is verschoven als gevolg van veranderingen in de waterlocatie. Deze studie onderstreept door de mens veroorzaakte veranderingen in de watercyclus, die de zeespiegel en de rotatie van de aarde beïnvloeden, een cyclus die relatief stabiel is sinds de laatste ijstijd. Het huidige tempo van waterverlies van het land overschrijdt de aanvulling ervan, wat mogelijk onomkeerbaar wordt als de wereldwijde temperaturen blijven stijgen.