Yüzyıllardır, Giza'daki Büyük Piramit dört kenarlı bir yapı olarak algılanmıştır. Ancak, 1940'ta çekilen bir hava fotoğrafı, her bir kenarın ortasında ince bir içbükeylik olduğunu ortaya çıkararak piramidin aslında sekiz kenarlı bir figür olduğunu gösterdi. Yer seviyesinden neredeyse görünmez olan bu benzersiz özellik, yalnızca gün doğumu, gün batımı veya havadan görünüm gibi belirli aydınlatma koşullarında belirgin hale gelir.
İngiliz astronom Flinders Petrie, 19. yüzyılda piramidin duvarlarında düzensizlikler olduğunu daha önce belirtmişti. Ancak, o zamanlar gözlemlerini kesin olarak doğrulayacak araçlar mevcut değildi. 1940'ta İngiliz Hava Kuvvetleri pilotu P. Groves tarafından yapılan keşif, bu içbükeyliğin ilk görsel kanıtını sağladı.
Bu tasarımın arkasındaki amaç hala bir muamma. Bazı teoriler, bunun kasıtlı bir tasarım özelliği olduğunu ve potansiyel olarak piramidin depremlere ve erozyona dayanmasına yardımcı olacak yapısal bir takviye görevi gördüğünü öne sürüyor. Başka bir teori, içbükeyliğin gökyüzünden görülmesinin amaçlandığını ve Mısırlıların anıtları astronomik olaylarla hizalama uygulamasıyla uyumlu olduğunu varsayıyor. Büyük Piramidin gizli sekiz kenarı, eski Mısırlıların gelişmiş mühendislik ve geometrik bilgisini vurgulayarak araştırmacıları büyülemeye devam ediyor.