Bilim insanları yüzyıllardır evrimi inceliyor, ancak yeni araştırmalar bazı yerleşik inançlara meydan okuyor. Appalachian Dağları'ndaki böcekotu (Galax urceolata) üzerine yapılan yeni bir çalışma, bir türün farklı versiyonlarının nasıl bir arada var olabileceğine dair şaşırtıcı ayrıntılar ortaya koyuyor.
Florida Üniversitesi'nden Shelly Gaynor liderliğindeki çalışma, çoklu genom kopyalarına (otopoliploidler) sahip organizmaların orijinal diploid versiyonlarıyla nasıl etkileşime girdiğini inceliyor. Otopoliploidi, bir organizma kromozomlarını kopyaladığında ve anında genetik çeşitlilik yarattığında meydana gelir.
Daha önce bilim insanları, otopoliploidlerin nadir olduğuna ve rekabet nedeniyle diploid akrabalarıyla bir arada var olamayacağına inanıyordu. Gaynor'un çalışması bunun yanlış olabileceğini gösteriyor. Gaynor, "Saha çalışmam sayesinde, tek bir popülasyonun beni büyüleyen bir sitotip karışımına sahip olabileceğini keşfettim," dedi.
Araştırmacılar, farklı kromozom türlerinin nasıl etkileşime girdiğini anlamak için demografik ve çevresel rastlantısallığı içeren matematiksel bir model oluşturdu. Model, gen akışı olsa bile diploidlerin, triploidlerin ve ototetraploidlerin oluşumunu, yerleşmesini ve kalıcılığını izler.
Sonuçlar, yüksek kendi kendine döllenme oranlarının ve güçlü üreme bariyerlerinin birden fazla sitotipin bir arada var olmasına yardımcı olduğunu gösteriyor. Ototetraploidler, stresli ortamlarda veya yoğun rekabette diploidlere göre bir avantaja sahip gibi görünüyor.
Bu, otopoliploidlerin orijinal türlerinden ayrı yaşaması gerektiği fikrine meydan okuyor. Çalışma, genetik ve ekolojik faktörlerin birlikte gelişmelerine izin verdiğini gösteriyor. Bu çalışma, evrimin her zaman basit bir yolu izlemediğine dair artan kanıtlara katkıda bulunuyor.