Nature Human Behaviour'da yayınlanan yeni bir araştırma, hem genetik hem de çevresel faktörlerin bebeklerin ne zaman yürümeye başladığını etkilediğini ortaya koyuyor. Araştırma, Norveç, Hollanda ve Birleşik Krallık'tan yaklaşık 71.000 çocuğun verilerini analiz etti. Zamanlamanın önemli bir bölümünün kalıtsal genler tarafından belirlendiğini gösteriyor.
Araştırmacılar, yürüme yaşındaki varyasyonun yaklaşık %25'ini açıklayan 11 özel genetik belirteç belirledi. Bu genetik belirteçler, beyin büyüklüğü ve serebral korteksteki kıvrımlarla ilişkili olanlarla örtüşüyor. Bu genler ayrıca dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) gibi durumlarla da bağlantılıdır.
Surrey Üniversitesi'nde profesör olan Angelica Ronald, "Ebeveynler yapıcı bir ortam sağlayabilir ve çocuklarını destekleyebilir, ancak %100 kontrole sahip değiller. Genler de bu zamanlamayı etkiliyor." dedi. Çalışma, daha erken yürümenin her zaman daha iyi olduğu fikrine meydan okuyor.
Bulgular, bireysel farklılıkların genellikle normal gelişim aralığında olduğunu gösteriyor. Geç yürüme (18 aydan sonra) her zaman endişe nedeni değildir. Araştırma, odağı ebeveynlerin gelişim hedeflerine ulaşma baskısından uzaklaştırmaya yardımcı oluyor.
Ronald, "Ebeveynlerin bebeklerinin ne zaman yürümeye başlayacağından tek başına sorumlu olmadığını bilmek güven verici." dedi. Çalışma, bakıcıları sağlıklı, sevgi dolu ortamlara odaklanmaya teşvik ediyor. Her bebek kendi hızında gelişir ve bu hız mükemmeldir.