Çığır açan bir genetik çalışma, Orta Asya'yı güllerin kökeni olarak yeniden teyit etti ve Çin önemli bir çeşitlenme merkezi olarak belirlendi. Pekin Ormancılık Üniversitesi'ndeki uzmanlar tarafından yönetilen araştırma, bu sevilen çiçeğin evrimsel yolunu izlemek için yabani gül türlerinin ve eski çeşitlerin genetik yapısını inceledi.
4 Nisan 2025'te Nature Plants dergisinde yayınlanan çalışma, en eski gülün muhtemelen homojen bir sarı renge, tek bir taç yaprağı sırasına ve dal başına yedi yaprakçıktan oluştuğuna işaret ediyor. Bu özellikler, Rosaceae familyasına ait Rosa cinsinin ortak atasına atfedilir.
Ayrıca araştırma, Çin'de iki temel çeşitlilik sıcak noktasını belirledi: kurak iklimlere adapte olmuş sarı güllerle karakterize edilen kuzeybatı ve nemli ortamlarda gelişen beyaz, kokulu çiçekleriyle bilinen güneybatı. Bilim adamları, özellikle devam eden küresel iklim değişikliği ışığında, çağdaş gül yetiştiriciliğinde hastalık ve kuraklık direncini artırmak için yabani akrabalardan elde edilen genetik kaynakları dahil etmenin önemini vurguluyor. Bu, özellikle modern güllerin mantar hastalıkları, zararlılar ve gül rozet emaravirusu gibi virüslerden kaynaklanan tehditlerle karşı karşıya olması nedeniyle çok önemlidir.
Bu çalışmadan elde edilen bilgiler, gül yetiştirme programlarında devrim yaratabilir ve gelecek için daha dayanıklı ve görsel olarak çarpıcı gül çeşitlerinin geliştirilmesini sağlayabilir.