Fransızca konuşmalarda sıkça rastlanan "du coup" ifadesi, çağdaş konuşma dilinin önemli bir unsuru olarak karşımıza çıkmaktadır.
Dilbilimci Lotfi Abouda'nın 2022 yılında yayımlanan çalışması, bu ifadenin kullanımında dramatik bir artış olduğunu ortaya koymuştur: 1968-1971 yılları arasında yalnızca 5 kez kullanılırken, 2010'dan sonra 141 kez görülmüştür.
"Du coup" ifadesi özellikle Fransa'ya özgü bir söylem olarak kabul edilir ve diğer Fransızca konuşan topluluklar tarafından coğrafi kökeni belirlemek için kullanılır. Örneğin, Quebec'te bu ifade, konuşanın Fransız asıllı olduğunu hemen ortaya koyar. Kayıtlarda, kullanımının %67'si 15-25 yaş arası gençler tarafından gerçekleştirilmiş olup, bu durum ifadenin kuşaklar arası bir fenomen olduğunu göstermektedir.
Dilbilimciler, bu tür ifadeleri "konuşma alışkanlığı" yerine "söylem belirteçleri" olarak tanımlarlar. Julie Neveux, bu tür ifadelerin bir tür "destek kelime" işlevi gördüğünü ve "boşluğu doldurduğunu" belirtir. "Du coup" ifadesi, genellikle cümlenin başında yer alarak metadiskursif bir belirteç görevi görür.
Roman Jakobson'un "fatik işlev" teorisine göre, bu tür kelimeler iletişimi sürdürmek için kullanılır. "Du coup", konuşmanın akışını korur, düşünceleri yapılandırır ve sessizlikleri doldurur.
Zaman belirteçlerinin kullanımı, bir sosyal gruba aidiyeti işaret eder. Sosyolog Erving Goffman, etkileşimlerin "yüz" kavramını geliştirdiğini göstermiştir. "Du coup", "ritüel deyim" olarak, bireyin kendini ifade etme biçimini yansıtır; yüzünü korumasına ve diyalog kurallarında ustalığını göstermesine yardımcı olur.
Bu ifadenin kökeni, Fransızca'da "vuruş" anlamına gelen "coup" kelimesine dayanır. Kelime, şok ve beklenmedik olayları çağrıştırır.
Günümüzün belirsiz ve değişken toplumunda, bu şok anlamı, olaylar tarafından "vurulmuş" bir kuşağı yansıtıyor olabilir. "Du coup", öngörülemezlik ile rezonans halindedir.
Bu durum "dilsel güvensizlik" olarak tanımlanabilir mi? "Du coup", mantıksal bağlantı eksik olsa bile süreklilik yanılsaması yaratan, belirsizlikle başa çıkma stratejisi olarak işlev görür.
Anlamı değişken olsa da bu "boşluk" işlevseldir: boşlukları doldurur, yapıyı oluşturur ve güven verir. Süreksizlikle parçalanmış söylemi birbirine bağlar.
"Du coup" sadece bir konuşma alışkanlığı değildir; çözülmüş bir dönemin aynasıdır, bağ kurmaya çalışan bir kuşağın ifadesidir. Dünyayı yeniden düzenleme ihtiyacını dile getirir.
Sonuç olarak, "du coup" anlamın aşınmasına karşı bir direnç ifadesi olabilir. İnsanlığımızı ortaya koyar: konuşmak, belirsizliğe rağmen sosyal bağlar örmektir. Aynı zamanda uyum sağlama ve yaratıcılığın bir belirtisidir.