Genetik Çalışmalar Bask Kökenlerini Tartışıyor: Kuzey Afrika Bağlantılarından Avrupa Devamlılığına

Bask halkının kökeni, benzersiz dilsel ve genetik özelliklerine odaklanarak onlarca yıldır süren tarihi ve bilimsel bir tartışma konusu olmuştur. 1997'de immünologlar Antonio Arnaiz-Villena ve Jorge Martínez Laso, Basklar ve Kuzey Afrika'daki Berber nüfusları arasında genetik benzerlikler olduğunu öne süren ve Basklara özgü belirli bir haplotipi (A11-B27-DR1) tanımlayan bir çalışma yayınladı. Bu hipotez, tek bir genetik belirtece dayanma metodolojisini sorgulayan Luigi Luca Cavalli-Sforza, Alberto Piazza ve Neil Risch gibi uzmanlar da dahil olmak üzere bilim camiasından eleştiriler aldı. Sonraki genetik çalışmalar, özellikle mitokondriyal DNA ve Y kromozomu analizlerinde Basklar ve Berberler arasında önemli farklılıklar ortaya koydu. Dilbilimsel olarak, Bask dili (Euskera) ve Berber dilleri arasında doğrudan bir ilişki şu anda desteklenmemektedir. Hugo Schuchardt gibi dilbilimciler tarafından yapılan ilk benzerlik önerileri, Latince'den dilsel ödünçlemelere veya tesadüfi benzerliklere atfedilmiştir. Genetikçiler ve antropologlar arasındaki hakim hipotez, Paleolitik devamlılığı ve Bask halkının göreli izolasyonunu desteklemektedir. Bryan Sykes ve Stephen Oppenheimer tarafından yapılan çalışmalar, Bask soyunun Batı Avrupa'da kök saldığını ve Afrika'dan önemli bir tarihi göçe dair somut bir kanıt bulunmadığını öne sürmektedir.