Dil Cinsiyet Eşitsizliğini Güçlendiriyor: Unvanlar ve Soyadları

Margaret Atwood'un "Damızlık Kızın Öyküsü" (1985) adlı eseri, kadınları üreme araçlarına indirgenmiş ve hizmet ettikleri erkeklerin adlarıyla anılan (örneğin "Offred" - Fred'in) bir şekilde tasvir ediyor. Bu, kadınların erkeklere göre etiketlendiği toplumsal uygulamaları yansıtıyor. Amerika'da kadınlar, kendi soyadlarını korusalar bile, bir erkeğin soyadını miras alırlar; bu soyadı babalarından gelir. Unvanlar da kadınları yaş ve medeni duruma göre kategorize eder: "Miss" (bekar, 30 yaş altı), "Ms." (bekar, 30 yaş üstü) ve "Mrs." (evli), erkekler ise sürekli olarak "Mr." olarak anılır. Bu sadece bir Amerikan sorunu değil; Fransızca, İspanyolca ve İtalyanca gibi diller de kadınlara medeni durumlarına göre hitap eder. Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı'nın 2020 Cinsiyet Sosyal Normları Endeksi (GSNI), cinsiyet eşitliğini engelleyen yaygın inançları ortaya koyuyor. Dil yapıları bu zihniyetleri güçlendirerek eşitsizlikleri sürdürüyor. Dilin kadınları nasıl küçümsediğini fark etmek, daha eşitlikçi bir topluma doğru atılan ilk adımdır.