Desen doygunluğu, çeşitli yüzeylerde desenleri katmanlamayı içeren bir tasarım tekniği, yeniden canlanıyor. Kökleri XIV. Louis'in hükümdarlığından kalma Fransız tasarım tarihinde yatan bu trend, duvarlarda, tavanlarda, döşemelerde ve perdelerde aynı veya tamamlayıcı desenlerin kullanılmasını içerir. Bu stil, Marie Antoinette ve Joséphine de Beauharnais gibi figürler aracılığıyla öne çıktı ve 1600'lerdeki damasktan 1700'lerin sonlarındaki Toile de Jouy'ye evrildi. Tasarımcılar artık geniş ve görkemli alanlar yaratmak için desen doygunluğunu benimsiyor. San Francisco merkezli iç mimar Ken Fulk, bir müşterinin kütüphanesinin neredeyse her yüzeyinde William Morris & Co baskılarını kullandı. Fulk, desenin parlamasına ve tekrarlarını onurlandırmasına izin vermek için daha büyük yüzeylerde daha yoğun desenler kullanılmasını tavsiye ediyor. Bu yaklaşım, uyumlu ve sürükleyici bir tasarım deneyimi yaratmayı amaçlamaktadır.
Desen Doygunluğu: Zamansız Bir Tasarım Trendi Yeniden Ortaya Çıkıyor
Edited by: Irena I
Bir hata veya yanlışlık buldunuz mu?
Yorumlarınızı en kısa sürede değerlendireceğiz.