İnsanlar virüslerden bahsederken, bazen onlardan bir kişiliği hatta bilinci varmış gibi bahsederler. Ancak biyologlar genellikle virüslerin canlı ve cansız varlıklar arasındaki sınırda var olduğunu düşünürler.
Bilim insanları hala virüslerin gerçekten canlı olup olmadığı konusunda hemfikir değiller. Hemfikir oldukları şey, bir virüsün yeni koşullara uyum sağladığı, evrimleştiği ve bazen insanlara zarar verdiğidir. Aynı zamanda bakteri, bitki veya hayvan gibi bir konakçı organizma içinde çoğalabilen bulaşıcı bir ajandır.
Canlı olmak ve ölmek arasındaki sınır, belirli kriterleri olmayan bir kavramdır. Tarih boyunca bilim insanları yaşamın tanımını tartışmış ve farklı alanlardan araştırmacılar hala aynı fikirde değiller. Bu tartışma, bilimsel anlayışı şekillendirir ve halk sağlığı kararlarını etkiler.
Yaşamın bir tanımı, Avusturyalı fizikçi ve Nobel ödüllü Erwin Schrödinger'den gelir. Yaşamın, canlıların enerji kullanarak düzen yarattığı ve sürdürdüğü bir negatif entropi biçimi olduğunu öne sürdü. Daha sonra, yaşamın canlılardaki kimyasal reaksiyonları yönlendiren serbest enerjiye bağlı olduğunu öne sürdü.
20. yüzyılın ortalarında bilim insanları, yaşamı tanımlamaktan ziyade ana özelliklerini tanımlamaya yöneldiler. Bakteri, bitki ve hayvan gibi organizmalar arasında ortak özellikler belirlediler ve bu da bugün hala takip edilen bir emsal oluşturdu. Bilim insanları, tek bir tanım aramak yerine, varlıkları bu özelliklere göre sınıflandırır.
Biyolojiye göre, yaşamın en küçük birimi, işlevsel moleküller üreten ve genetik materyali bağımsız olarak çoğaltan bağımsız bir birim olan hücredir. Bir virüsün genetik materyali vardır, ancak işlevsel moleküller üretmek veya genetik materyalini çoğaltmak için konakçı hücrenin enzimlerine ihtiyaç duyar.
Genetik ve evrimsel bir bakış açısıyla, canlı bir organizma üreme yeteneği ile tanımlanır. Bu görüşe göre, bir virüs benzer yavrular üretebildiği için canlıdır. Bazı bilim insanları da virüslerde bulunmayan yaşam için kriter olarak metabolizma ve enerji üretimine odaklanmaktadır.
Virüsler, hem yaşamın hem de yaşam dışının özelliklerini sergiler ve bu da konakçı hücreler içindeki replikasyonlarını bloke etmek için tasarlanmış antiviral ilaçlar gibi tedavilere nasıl yaklaştığımızı etkiler.