„Wyobraź sobie świat, w którym mosty i budynki same się naprawiają” – mówi dr Congrui Grace Jin z Texas A&M University. Ta wizja staje się rzeczywistością dzięki rozwojowi samonaprawiającego się betonu, inspirowanego odpornymi porostami. Badania, opublikowane 3 marca 2025 roku w Materials Today Communications, stanowią znaczący krok w kierunku zrównoważonego budownictwa.
Beton, najczęściej używany materiał budowlany na świecie, jest podatny na pękanie, co prowadzi do kosztownych napraw i potencjalnych awarii konstrukcyjnych. Zespół dr Jin czerpał inspirację z porostów, organizmów symbiotycznych, które dobrze rozwijają się w trudnych warunkach. Stworzyli syntetyczny system porostów, osadzając w matrycy betonowej grzyby nitkowate i cyjanobakterie.
W przeciwieństwie do obecnych rozwiązań samonaprawiających, które wymagają zewnętrznych składników odżywczych, ten system działa autonomicznie. Grzyby wytwarzają minerały, które uszczelniają pęknięcia, podczas gdy cyjanobakterie przekształcają światło w energię, napędzając proces gojenia. To innowacyjne podejście obiecuje obniżenie kosztów utrzymania, wydłużenie żywotności infrastruktury i poprawę bezpieczeństwa publicznego.
Dr Jin współpracuje również z socjologami, aby zająć się postrzeganiem przez społeczeństwo wykorzystywania żywych organizmów w budownictwie. To multidyscyplinarne podejście ma na celu poruszanie kwestii etycznych, społecznych i prawnych związanych z tą technologią. Potencjalne zastosowania rozciągają się od rozwoju urbanistycznego po infrastrukturę kosmiczną, torując drogę dla bardziej zrównoważonego i odpornego środowiska zbudowanego.
Te badania oznaczają zmianę paradygmatu, w której beton nie tylko wytrzymuje, ale aktywnie uczestniczy w jego własnej konserwacji. Reprezentuje przyszłość, w której infrastruktura jest bezpieczniejsza, trwalsza i zgodna z zasadami zrównoważonego rozwoju. Integracja procesów biologicznych z materiałami budowlanymi obiecuje rewolucyjną zmianę w sposobie, w jaki budujemy i utrzymujemy nasz świat.