Wspólna misja archeologiczna włoskich i egipskich ekspertów odkryła 33 grobowce rodzinne z okresu hellenistycznego i rzymskiego w pobliżu Mauzoleum Aga Khana w Asuanie w Egipcie.
Grobowce wykute w skale były używane do pochówku osób z różnych warstw społecznych od VI wieku p.n.e. do III wieku n.e. Wewnątrz archeolodzy odkryli mumie mężczyzn, kobiet i dzieci, a także malowane drewniane trumny, maski pogrzebowe, ceramikę, terakotowe figurki i stoły ofiarne.
Szczególną uwagę badacze zwrócili na grobowiec nr 38, który wyróżnia się wysokim stopniem zachowania i architekturą. Dostęp do niego prowadzi dziewięciostopniowa klatka schodowa wyłożona cegłami, a w głównej komorze znajduje się sarkofag z wapienia o wysokości około dwóch metrów. Pokrywa ma formę wyidealizowanej ludzkiej twarzy, a na bokach wyryte są modlitwy do lokalnych bóstw.
Z inskrypcji w grobowcu wynika, że jego właścicielem był wysokiej rangi urzędnik Ka-Mesiu, który został pochowany wraz z członkami swojej rodziny. Wskazuje to na wykorzystanie kompleksu jako mauzoleum rodzinnego. Materiały z grobowca pomagają badaczom zrekonstruować rytuały religijne i zrozumieć, jak organizowano pochówki w tym okresie.
Odkrycie rzuca również światło na stratyfikację społeczną starożytnego Asuanu. Zdaniem archeologów elita była grzebana w górnej części wzgórza, a pochówki klasy średniej znajdowały się na jego zboczach. Niektóre grobowce były ponownie wykorzystywane w późniejszych okresach, co wskazuje na długotrwałe znaczenie nekropolii dla różnych pokoleń.