Colossal Biosciences tworzy szczenięta podobne do wilków strasznych dzięki edycji genów

Firma biotechnologiczna Colossal z siedzibą w Dallas ogłosiła narodziny trzech szczeniąt noszących sygnatury DNA wilków strasznych, drapieżników, które zniknęły z Ameryki Północnej ponad 10 000 lat temu. Szczenięta o imionach Romulus, Remus i Khaleesi nawiązują do odniesień kulturowych, łącząc mitologię rzymską z fantazją. Projekt Colossal odzwierciedla jego wysiłki związane z „wskrzeszeniem” mamuta włochatego, koncentrując się na potencjale technologicznym, a nie na pełnym ożywieniu biologicznym. Naukowcy wydobyli starożytne DNA ze skamieniałych szczątków wilka strasznego, w tym zęba sprzed 13 000 lat i kości ucha sprzed 72 000 lat. Zsekwencjonowali genom (pełny zestaw DNA w komórkach) i porównali go z genomem współczesnego wilka szarego, identyfikując około 20 kluczowych różnic genetycznych, w szczególności polimorfizmy pojedynczych nukleotydów (SNP). Używając Crispr-Cas9, narzędzia do edycji genów, te SNP zostały edytowane w genomie wilka szarego. Zmodyfikowane komórki zostały następnie użyte do stworzenia embrionów, które zostały wszczepione surogatkom, psom domowym. Powstałe szczenięta wykazują cechy związane z wilkami strasznymi: szersze ramiona, większe ciała i blade futro. Chociaż ludzie i szympansy dzielą 98,8% swojego DNA, istnieją miliony różnic. Ewolucyjny podział między wilkami strasznymi a wilkami szarymi nastąpił ponad 300 000 lat temu, co oznacza znacznie więcej różnic genetycznych niż edytowane 20 SNP. Zatem te zwierzęta to wilki szare z kosmetycznymi zmianami, prezentujące inżynierię genetyczną, a nie ożywienie gatunku. Wydobycie użytecznego DNA, jego sekwencjonowanie, identyfikacja wariantów genetycznych i hodowla zwierząt na podstawie tych informacji to znaczące osiągnięcia. Techniki te mogą pomóc w ochronie, szczególnie gatunków zagrożonych wyginięciem, które borykają się z chowem wsobnym. Projekt rozszerza możliwości biologii syntetycznej, umożliwiając manipulację określonymi cechami. Młode wilki przebywają w rezerwacie przyrody o powierzchni 800 ha z trzymetrowym ogrodzeniem. Niektórzy twierdzą, że zasoby powinny priorytetowo traktować ochronę istniejącej bioróżnorodności nad wysiłkami na rzecz przywracania wymarłych gatunków. Projekt Colossal demonstruje możliwości nauki o genach i rodzi pytania o znaczenie „przywracania” wymarłych gatunków, podkreślając odpowiedzialne wykorzystanie mocy genetycznej.