Ostatnie badania eksplorują alternatywne modele czarnych dziur, które podważają tradycyjną koncepcję osobliwości, gdzie prawa fizyki przestają obowiązywać. Modele te, opisane w artykule opublikowanym w Journal of Cosmology and Astroparticle Physics, rozwiązują problem osobliwości za pomocą dwóch głównych koncepcji: regularnych czarnych dziur i naśladowców czarnych dziur.
Regularne czarne dziury: Model ten zastępuje osobliwość jądrem o skończonej gęstości. Jądro to może wytwarzać odpychającą grawitację, która zapobiega całkowitemu zapadnięciu się.
Naśladowcy czarnych dziur: Model ten nie posiada ani osobliwości, ani horyzontu zdarzeń, umożliwiając ucieczkę światła i sygnałów, a tym samym utrzymując połączenie z zewnętrznym wszechświatem. Obiekty te mogą potencjalnie przekształcać się w siebie nawzajem w zależności od zmieniających się warunków fizycznych.
Te teoretyczne modele oferują potencjalne rozwiązania problemu osobliwości i lepiej pasują do obecnych praw fizyki. Naukowcy sugerują, że przyszłe obserwacje, takie jak obrazowanie w wysokiej rozdzielczości z Teleskopu Horyzontu Zdarzeń lub wykrywanie subtelnych anomalii w falach grawitacyjnych, mogą pomóc odróżnić te modele od standardowych czarnych dziur i zapewnić wgląd w ich wewnętrzną strukturę. Badania te mogą utorować drogę do lepszego zrozumienia grawitacji kwantowej i unifikacji ogólnej teorii względności z mechaniką kwantową.