Ostatnie badania wciąż podkreślają znaczącą rolę kobiet w udomowieniu psów. Podważa to tradycyjny pogląd, że to mężczyźni byli głównymi siłami napędowymi więzi człowiek-pies. Badania antropologiczne, prowadzone przez takie osoby jak Jaime Chambers, sugerują, że psy były częściej postrzegane jako jednostki, gdy łączyła je szczególna więź z kobietami.
Odkrycia te są poparte międzykulturowymi analizami różnych społeczności tradycyjnych. Społeczności te często polegają na praktykach przodków, takich jak polowanie, zbieractwo i rolnictwo na własne potrzeby, oferując cenne spostrzeżenia na temat interakcji człowiek-zwierzę w czasach przedindustrialnych. Dane wskazują, że psy, którymi opiekowały się kobiety, były łatwiej integrowane z życiem rodzinnym.
Lekarze weterynarii i badacze zauważają, że wrodzone zdolności opiekuńcze kobiet, często rozwijane poprzez macierzyństwo, ułatwiają komunikację z istotami niewerbalnymi. Ta empatia jest kluczowa w tworzeniu silnych więzi z psami. Trwające badania podkreślają znaczenie uczucia i konsekwentnej opieki w koewolucji ludzi i psów, podkreślając centralną rolę kobiet w kształtowaniu tej trwałej relacji.