Najnowsze badania rzucają światło na różnorodne sposoby komunikacji zwierząt, koncentrując się na komunikacji sejsmicznej u małych ssaków i zdolnościach słuchowych psów.
Małe ssaki, w tym gryzonie, wykorzystują sygnały sejsmiczne, aby ostrzegać się nawzajem przed niebezpieczeństwem. Te sygnały, tworzone przez tupanie lub drapanie ziemi, przemieszczają się przez ziemię i ostrzegają innych o potencjalnych zagrożeniach. Ta metoda komunikacji jest szczególnie przydatna w środowiskach, w których sygnały wizualne lub słuchowe mogą być ograniczone.
Psy posiadają imponujący zakres słuchu, wykrywając częstotliwości od 40 Hz do 60 000 Hz, co znacznie przekracza możliwości człowieka (od 20 Hz do 20 000 Hz). Ich ruchome uszy umożliwiają im lokalizowanie źródeł dźwięku z odległości do 1300 metrów, podczas gdy ludzie są ograniczeni do około 200 metrów. Ten wyostrzony zmysł pozwala psom interpretować ludzką mowę, rozpoznając do 100 słów i rozróżniając zmiany w tonie, co jest kluczowe dla zrozumienia poleceń i emocji.
Skuteczna komunikacja z psami obejmuje jasne, spójne sygnały werbalne w połączeniu z językiem ciała. Pozytywne wzmocnienie, takie jak pochwały i zabawa, zwiększa ich chęć do współpracy.