Wszystkie dzieci w Kanadzie, zarówno frankofońskie, jak i anglofońskie, w miastach i odległych społecznościach, mają prawo do wiedzy. Obejmuje to nie tylko zachodnie tradycje akademickie, ale także języki, światopoglądy i tradycje rdzennych mieszkańców. Jednak możliwości uzyskania wysokiej jakości edukacji rdzennej w języku francuskim są nadal ograniczone.

Aby wypełnić tę lukę, zorganizowano kolokwium Kiskêyihtamowin w ramach kongresu ACFAS. „Kiskêyihtamowin” to słowo w języku Cree oznaczające „wiedzę”. To wyjątkowe spotkanie zgromadziło badaczy, pedagogów, studentów oraz liderów rdzennych i nierdzennych, aby na nowo przemyśleć edukację rdzennych mieszkańców zarówno w języku angielskim, jak i francuskim.

Kolokwium potwierdziło, że pedagogika, języki i wiedza rdzennych mieszkańców powinny być centralnym elementem wszystkich klas w całym kraju. Wydarzenie rozpoczęło się od ceremonii oczyszczenia (smudge) i pieśni honorowej Cree. To nadało ton pedagogice zakorzenionej w duchu, narracji i ziemi.

Przez cały dzień prelegenci badali rany spowodowane przez kolonialne systemy edukacji, w tym szkoły z internatem i utratę języka. Podkreślali również odporność i odnowę w narodach rdzennych. Jean-Luc Ratel (Université Laval) omówił wyzwania, przed którymi stają młodzi studenci Naskapi przechodzący na studia wyższe.

Lily Bacon i jej zespół z UQAT pracują nad „anicinabenizacją” swojego programu kształcenia nauczycieli. Obejmuje to integrację starszych, strażników wiedzy, języka i kultury. Patricia-Anne Blanchet (Université de Sherbrooke) i jej koledzy szkolą przyszłych nauczycieli, aby rozpoznawali swoje kulturowe punkty ślepe poprzez pedagogiczną pokorę kulturową.

Marie-Ève Chartrand (Université d'Ottawa) zademonstrowała, w jaki sposób rdzenna wiedza ekologiczna może wzbogacić edukację klimatyczną. Yvette Mollen i jej zespół zaprezentowali narzędzia cyfrowe promujące język Innu wśród dzieci. Kolokwium zakończyło się panelem, w którym podkreślono, że edukacja rdzennych mieszkańców przynosi korzyści wszystkim, przekazując wartości szacunku, wzajemności i relacji.

Wydarzenie podkreśliło znaczenie języka, w tym zarówno języków rdzennych, jak i języka nauczania. Studenci frankofońscy byli marginalizowani w dostępie do wiedzy rdzennych mieszkańców. Kolokwium Kiskêyihtamowin oznacza krok w kierunku prawdziwej sprawiedliwości edukacyjnej, wspierając przyszłość otwartą dla wszystkich dzieci.