Języki indoeuropejskie: śledzenie pochodzenia i zagrożenie utratą języków

Jedną z cech definiujących ludzkość jest złożony język. Na całym świecie mówi się prawie 7000 językami, pogrupowanymi w około 140 rodzin. Rodzina indoeuropejska jest największa, posługuje się nią połowa ludności świata.

Uczeni od dawna poszukują pierwotnej ojczyzny tych języków. Brytyjski sędzia William Jones zauważył podobieństwa między sanskrytem, łaciną i greką w 1786 roku. Zaproponował wspólny język źródłowy, nazwany później indoeuropejskim w 1813 roku.

Wczesne teorie umieszczały ojczyznę w Azji Środkowej, ale później przesunęły się w kierunku Europy. Dane genetyczne wskazują teraz na step pontyjsko-kaspijski, z migracjami około 5000 lat temu. Migracje te znacząco wpłynęły na pulę genową w częściach Europy.

Język Yamnaya jest nieznany, ale ich wpływ na współczesne języki jest niezaprzeczalny. Chociaż języki indoeuropejskie dominują, wiele języków jest zagrożonych zniknięciem. Polityka faworyzująca języki dominujące, takie jak angielski w Namibii, może zagrażać językom ojczystym.

Utrata języka grozi również wymazaniem tradycyjnej wiedzy, takiej jak leki roślinne. Jednak niektóre języki odzyskują życie, takie jak mandżurski, maoryski i gaelicki. Badane i zachowywane są nawet języki gwizdane. Wysiłki te podkreślają znaczenie zachowania różnorodności językowej.