In 1995 ontdekten wetenschappers een enorme interstellare alcoholwolk in het sterrenbeeld Arend, op ongeveer 10.000 lichtjaar afstand. Deze wolk, bekend als G34.3, is ongeveer 1.000 keer zo groot als ons zonnestelsel en bevat naar schatting 400 triljoen liter alcohol.
Hoewel dit volume duizelingwekkend lijkt, is de alcohol niet veilig om te drinken omdat het giftige stoffen zoals koolmonoxide en ammoniak bevat. Bovendien bevindt de wolk zich op 58 biljard mijl afstand, waardoor elke poging tot intergalactische consumptie uiterst onpraktisch is.
Interstellaire alcoholwolken, zoals Sagittarius B2 nabij het centrum van de Melkweg, zijn moleculaire formaties die rijk zijn aan organische verbindingen, waaronder ethylalcohol, vinylalcohol en methanol. Deze wolken ontstaan in stervormingsgebieden en bieden waardevolle inzichten in de chemie van de ruimte en de bouwstenen van het leven. Wetenschappers gebruiken telescopen zoals de James Webb Space Telescope om het licht te bestuderen dat door deze wolken wordt uitgezonden, wat hen helpt moleculen te identificeren die in de ruimte zweven en ons begrip van de chemische processen van het universum te verdiepen. De aanwezigheid van complexe organische moleculen in deze wolken ondersteunt de theorie dat de bouwstenen van het leven mogelijk niet exclusief zijn voor de aarde en via kometen of meteorieten kunnen zijn afgeleverd.
De vorming van deze complexe moleculen, waaronder alcohol, vindt plaats via verschillende processen. Een belangrijk proces is kwantumtunneling, waardoor chemische reacties kunnen plaatsvinden, zelfs bij de extreem koude temperaturen van de ruimte. Bovendien kunnen moleculen zich vormen op het oppervlak van stofdeeltjes in interstellaire wolken, waar ze zich aan elkaar hechten en complexere verbindingen creëren. Deze alcoholwolken kunnen astronomen belangrijke informatie verschaffen over de vorming van sterren en het potentieel voor leven om elders in de kosmos te ontstaan.