Oorsprong van het leven: Micro-elektrische ontladingen in waterdruppels mogelijk de sleutel

Een nieuwe theorie van Stanford University suggereert dat het leven op aarde mogelijk niet is ontstaan door blikseminslagen in de oceaan, maar door talloze micro-elektrische ontladingen tussen waterdruppels in watervallen en golven. Experimenten met elektrische ladingen in fijne waterdruppels resulteerden in de creatie van organische moleculen, waaronder uracil, een bouwsteen van RNA, uit een mengsel van gassen dat lijkt op de vroege atmosfeer van de aarde. Dit daagt de Miller-Urey-hypothese uit, die stelt dat blikseminslagen in oerzeeën de eerste organische verbindingen creëerden. Onderzoekers ontdekten dat waterdruppels elektriciteit kunnen opbouwen en ontladen zonder externe bronnen. Deze "miniatuur bliksems", hoewel onzichtbaar voor het blote oog, bezitten voldoende energie om chemische reacties te veroorzaken. Door waternevel te mengen met gassen zoals stikstof, methaan, koolstofdioxide en ammoniak, vormden ze moleculen met koolstof-stikstofbindingen, waaronder waterstofcyanide, glycine en uracil. Dit suggereert dat de talloze waterdruppels die op de vroege aarde aanwezig waren - in spleten, tegen rotsen, in de buurt van watervallen en in brekende golven - voldoende mogelijkheden boden voor deze reacties om plaats te vinden, waardoor mogelijk de eerste levensvormen ontstonden. Het team onderzoekt ook de invloed van elektrisch geladen nevels op andere reacties, zoals de productie van ammoniak en waterstofperoxide, en benadrukt de reactiviteit van waterdruppels.