Treg-gemedieerde immunomodulatie komt naar voren als een veelbelovende therapeutische weg voor Graft-versus-Host Disease (GvHD). Deze therapieën benutten het vermogen van Tregs om stabiele immuuntolerantie te induceren.
Adoptieve nTreg-therapie
Adoptieve nTreg-therapie omvat het isoleren van circulerende nTregs van een donor. Deze cellen worden vervolgens vers geïnfuseerd of in vitro geëxpandeerd voordat ze aan de patiënt worden toegediend. Klinische onderzoeken hebben de haalbaarheid en veiligheid van adoptieve nTreg-overdracht bij GvHD-behandeling aangetoond. Verfijningen in productieprocessen zijn gericht op het verhogen van de productzuiverheid en het aantal cellen voor klinische toepassing.
nTreg-expansieprotocollen
Er zijn verschillende protocollen ontwikkeld om nTregs uit te breiden vanwege hun van nature lage aantallen in perifeer bloed. Deze protocollen gebruiken vaak polyklonale stimuli en IL-2 om klinisch relevante cel aantallen te genereren. Fase I-onderzoeken met behulp van uit navelstrengbloed afgeleide geëxpandeerde nTregs vertonen een gunstig veiligheidsprofiel en wijzen op preventieve activiteit tegen acute GvHD (aGvHD) zonder de immuunsurveillance te verstoren.
Conventionele T-cellen moduleren in iTregs
Een alternatieve strategie omvat het moduleren van conventionele T-cellen in geïnduceerde Tregs (iTregs) in vitro, waarbij gebruik wordt gemaakt van endogene mechanismen van de Treg-biologie. iTregs gegenereerd met TGFb en rapamycine hebben een gunstig profiel laten zien in klinische evaluatie. Er wordt ook gewerkt aan het induceren van allo-antigeen-specifieke tolerantie. Preklinische studies hebben het vermogen van iTreg aangetoond om auto-immuunziekten te behandelen en afstoting van transplantaten te voorkomen.
Endogene nTregs in vivo targeten
Een andere benadering richt zich op endogene nTregs in vivo via cytokinemodulatie. Het toedienen van lage dosis IL-2 heeft geweldige reacties laten zien bij patiënten met chronische GvHD (cGvHD) door thymische differentiatie en perifere expansie van nTregs te bevorderen. Vervolgonderzoeken breiden de toepassing van lage dosis IL-2 uit bij cGvHD-patiënten, waarbij real-world data aantonen dat het veilig en goed wordt verdragen bij kinderen en jonge volwassenen met steroïd-refractaire cGVHD.