Koraaljufferparen vertonen een unieke overlevingsstrategie door in omvang te krimpen om wrijving binnen hun hiërarchische structuur te verminderen. Onderzoek gepubliceerd in 'Science Advances' beschrijft dit fenomeen in detail, hoewel de precieze mechanismen achter het krimpen nog worden onderzocht.
Echte koraaljuffers (Amphiprion percula), beroemd geworden door 'Finding Nemo', leven in de beschermende omarming van zeeanemonen. Deze groepen zijn gestructureerd rond een dominante vrouw en een ondergeschikte, kleinere man. Aanvullende ondergeschikte leden van dezelfde soort zijn ook aanwezig, gerangschikt in grootte onder het dominante paar.
Tijdens een vijf maanden durende hittegolf van februari tot augustus 2023, monitorden wetenschappers 134 koraaljuffers, waarbij ze maandelijks hun lengte maten en elke vier tot zes dagen de watertemperatuur registreerden. Gedurende deze periode ervoeren 100 van de vissen krimp. Deze gecoördineerde vermindering in grootte lijkt conflicten binnen de sociale dynamiek van de groep te minimaliseren.
De studie onthulde ook dat krimpen de overlevingskansen aanzienlijk verbeterde. Vissen die krompen hadden tot 78 procent meer kans om de hittestress te overleven in vergelijking met vissen die niet krompen. Dit suggereert dat krimpen een adaptieve reactie is om de uitdagingen van stijgende oceaantemperaturen het hoofd te bieden.
Deze bevindingen bieden een mogelijke verklaring voor de waargenomen afname van de visgrootte in oceanen wereldwijd, die in toenemende mate worden beïnvloed door klimaatverandering. Verder onderzoek is essentieel om de implicaties van dit fenomeen volledig te begrijpen.