Een recente studie in *Nature Ecology and Evolution* benadrukt de moeilijkheden bij het behalen van significante ecologische voordelen van veel projecten voor het herstel van koraalriffen. Onder leiding van Dr. Giovanni Strona, geeft het onderzoek aan dat de schaal van de meeste huidige inspanningen onvoldoende is om het uitgebreide koraalverlies tegen te gaan, waarbij ongeveer 14% van de koraalecosystemen verdween tussen 2009 en 2018.
De studie wijst erop dat veel initiatieven zich richten op riffen die al kwetsbaar zijn voor hittestress en identificeert systemische problemen, zoals ontoereikende planning en monitoring, als belangrijke factoren in het beperkte succes van deze projecten. Professor Corey Bradshaw van Flinders University benadrukt dat het aanpakken van klimaatverandering cruciaal is voor effectief koraalherstel. Hij merkte ook op dat meer dan een derde van de projecten mislukt omdat inspanningen voor natuurbehoud zich kunnen richten op locaties die niet de grootste kans op succes hebben. Het onderzoek onderstreept de noodzaak van gestandaardiseerde gegevensverzameling en uitgebreide strategieën om de ecologische veerkracht te vergroten.
Koraalriffen zijn van vitaal belang voor meer dan een miljard mensen wereldwijd en bieden voedsel, kustbescherming en toeristische inkomsten. Experts schatten dat zonder significante actie om klimaatverandering te bestrijden, de koraalbedekking tegen het einde van de eeuw met 90% zou kunnen afnemen. De studie suggereert dat het herstellen van slechts 10% van de aangetaste koraalriffen ter wereld naar schatting $1 miljard zou kosten, wat bijna vier keer de totale investering is die de afgelopen tien jaar is gedaan. De studie toonde ook aan dat meer dan de helft (57%) van de herstelde riffen binnen vijf jaar na de interventie te maken krijgt met verbleking, waardoor inspanningen en investeringen op lange termijn ongedaan worden gemaakt.