Recente studies werpen licht op de diverse manieren waarop dieren communiceren, met een focus op seismische communicatie bij kleine zoogdieren en auditieve vermogens van honden.
Kleine zoogdieren, waaronder knaagdieren, gebruiken seismische signalen om elkaar te waarschuwen voor gevaar. Deze signalen, gecreëerd door op de grond te stampen of te krabben, reizen door de aarde en waarschuwen anderen voor potentiële bedreigingen. Deze communicatiemethode is vooral handig in omgevingen waar visuele of auditieve signalen beperkt kunnen zijn.
Honden bezitten een indrukwekkend auditief bereik en detecteren frequenties van 40 Hz tot 60.000 Hz, wat de menselijke vermogens (20 Hz tot 20.000 Hz) ver overtreft. Hun beweeglijke oren stellen hen in staat geluidsbronnen tot op 1.300 meter afstand te lokaliseren, terwijl mensen beperkt zijn tot ongeveer 200 meter. Dit verhoogde zintuig stelt honden in staat menselijke spraak te interpreteren door tot 100 woorden te herkennen en variaties in toon te onderscheiden, wat cruciaal is voor het begrijpen van commando's en emoties.
Effectieve communicatie met honden omvat duidelijke, consistente verbale signalen in combinatie met lichaamstaal. Positieve bekrachtiging, zoals lof en spel, vergroot hun bereidheid om samen te werken.