Belgen omarmen slow travel voor diepere verbindingen
Slow travel is een beweging die is ontstaan om het massatoerisme tegen te gaan en ecologische en sociale problemen aan te pakken. Het geeft prioriteit aan minimale impact op het milieu en betrokkenheid bij lokale gemeenschappen. Deze aanpak speelt in op de wens om los te komen van de hectiek van het moderne leven en op een meer verantwoorde manier te reizen.
Belgen voelen zich steeds meer aangetrokken tot slow travel en zoeken authentieke ervaringen in plaats van gehaaste reisplannen. Deze reisstijl biedt een alternatief voor snelle, onpersoonlijke trips. Het stelt reizigers in staat hun tijd terug te winnen en elk moment te waarderen.
Arnaud Servais, een ervaren reiziger, benadrukt het belang van verbinding maken met een plek. “Het doel is om een andere relatie met de tijd te hebben, jezelf onder te dompelen in de plaatsen die je ontdekt en elke ontmoeting volledig te ervaren”, zegt hij. Hij geeft er de voorkeur aan om een klein deel van een land diepgaand te verkennen in plaats van door veel bestemmingen te haasten.
Voor sommigen gaat reizen over het onderdompelen in de cultuur en het dagelijkse leven van een gemeenschap. Het gaat over het begrijpen van een land van binnenuit, niet over het deelnemen aan extreme activiteiten. In plaats daarvan geven ze er de voorkeur aan om een land in een langzaam tempo te ontdekken, bij voorkeur te voet.
Slow travel geeft prioriteit aan ervaring boven kwantiteit en moedigt reizigers aan om langer op elke plek te blijven. Het doel is om zich onder te dompelen in de lokale cultuur en diepere verbindingen te leggen. Dit betekent niet proberen om in korte tijd zoveel mogelijk plaatsen te bezoeken.
Een IHECS-student public relations merkt de verminderde stress en toegenomen ontdekking op sinds ze slow travel omarmde. Door te accepteren minder te zien of te doen, is het de bedoeling om meer van ervaringen te genieten. Het respecteren van de lokale bevolking en het vermijden van overbevolking van populaire plekken is ook cruciaal.
De Covid-19-pandemie heeft het verlangen naar natuur en verbinding vergroot. Alexandra Lorentz, een psychiatrisch verpleegkundige, kocht na de lockdown een busje voor bewegingsvrijheid. Ze zocht direct contact met de natuur.
Ze waardeert de schoonheid van een uitzichtpunt, de horizon en de verbinding met de natuur meer dan luxe. Een wandeling in het bos tijdens de regen veroorzaakte dit besef. Het leidde haar reiskeuzes en vervoermiddel.
Eco-verantwoordelijkheid is een groeiende prioriteit voor reizigers. Belgen zoeken steeds meer naar manieren om hun ecologische voetafdruk te verkleinen. Slow travel, vaak met behulp van duurzaam vervoer zoals fietsen, wandelen of treinen, pakt milieuproblemen direct aan.