8 lipca 2025 roku Międzynarodowy Trybunał Karny (MTK) wydał nakazy aresztowania dwóch wysoko postawionych przywódców Talibanu w Afganistanie. Nakazy te dotyczą Hibatullaha Akhundzady, najwyższego przywódcy, oraz Abdula Hakima Haqqaniego, prezesa Sądu Najwyższego. Przywódcy ci są oskarżeni o zbrodnie przeciwko ludzkości, w szczególności prześladowanie ze względu na płeć.
Sędziowie MTK uznali, że istnieją uzasadnione podstawy, by podejrzewać tych przywódców o prześladowanie kobiet, dziewcząt i osób niebinarnych od czasu, gdy Taliban odzyskał władzę w 2021 roku. Prześladowania te obejmują surowe ograniczenia w dostępie do edukacji, wolności przemieszczania się i wyrażania opinii. Obejmują one również naruszenia prywatności i życia rodzinnego kobiet i dziewcząt.
W odpowiedzi rzecznik Talibanu, Zabihullah Mujahid, odrzucił nakazy aresztowania, nazywając je „bezpodstawną retoryką”. Stwierdził, że rząd Talibanu nie uznaje jurysdykcji MTK. Równocześnie, 7 lipca 2025 roku, Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło niewiążącą rezolucję. Wezwała ona Taliban do zakończenia represyjnej polityki wobec kobiet i dziewcząt oraz do likwidacji organizacji terrorystycznych działających w Afganistanie.
Rezolucja została przyjęta 116 głosami za, 2 przeciw (Stany Zjednoczone i Izrael) i 12 wstrzymujących się. Odzwierciedla to globalne potępienie łamania praw człowieka przez Taliban. Naruszenia te obejmują zakaz edukacji dziewcząt po szóstej klasie oraz ograniczenia w uczestnictwie kobiet w życiu publicznym od czasu powrotu Talibanu do władzy w 2021 roku.
Te wydarzenia następują po wniosku prokuratora MTK, Karima Khana, ze stycznia 2025 roku o ponowne otwarcie dochodzenia w sprawie Afganistanu. Dochodzenie koncentruje się na domniemanych zbrodniach popełnionych przez Taliban i Państwo Islamskie Prowincji Chorasan. Dewaluuje ono poprzednie zarzuty wobec sił amerykańskich. Organizacje praw człowieka, takie jak Amnesty International i Human Rights Watch, z zadowoleniem przyjęły te działania. Uważają je za ważne kroki w kierunku sprawiedliwości dla afgańskich kobiet i dziewcząt.
Jednak skuteczne wykonanie tych nakazów aresztowania i rezolucji pozostaje niepewne. Wynika to z braku międzynarodowej współpracy i stanowiska Talibanu w sprawie jurysdykcji MTK. Sytuacja ta uwypukla trwającą walkę o prawa człowieka i odpowiedzialność w Afganistanie. Podobnie jak w przypadku wielu konfliktów na świecie, w tym tych, które dotknęły Polskę w przeszłości, brak rozliczenia sprawców przemocy utrudnia budowanie trwałego pokoju.