Etyczne Rozważania na Temat Chińskiego Parasola z Papieru na Biennale w Wenecji

Instalacja 'Chiński Parasol z Papieru', prezentowana przez MAD Architects na Biennale Architektury w Wenecji w 2025 roku, wywołuje szereg pytań etycznych dotyczących zrównoważonego rozwoju, wpływu na środowisko i odpowiedzialności kulturowej. Ta nowoczesna interpretacja tradycyjnego chińskiego parasola z papieru olejowanego, wykonana z papieru Xuan powlekanego olejem tungowym, stawia nas przed dylematem dotyczącym trwałości i biodegradowalności materiałów w kontekście współczesnej architektury. Z jednej strony, wykorzystanie naturalnych materiałów, takich jak papier Xuan, który starzeje się i ulega naturalnemu rozkładowi, może być postrzegane jako wyraz troski o środowisko. Z drugiej strony, pojawia się pytanie, czy krótkotrwała natura instalacji, która ma być wystawiana jedynie do 23 listopada 2025 roku, uzasadnia zużycie zasobów i energii potrzebnych do jej stworzenia. Czy nie byłoby bardziej etyczne wykorzystanie trwalszych materiałów, które mogłyby służyć przez dłuższy czas? Ponadto, istotnym aspektem etycznym jest kwestia reprezentacji kulturowej. Chiński parasol z papieru olejowanego ma bogatą historię i symbolikę w kulturze chińskiej. Czy przeniesienie tego tradycyjnego elementu do kontekstu międzynarodowego, jakim jest Biennale w Wenecji, nie prowadzi do jego dewaluacji lub uproszczenia? Czy twórcy instalacji wzięli pod uwagę potencjalne ryzyko zawłaszczenia kulturowego i czy odpowiednio uhonorowali tradycje i rzemiosło związane z chińskim parasolem? Wreszcie, warto zastanowić się nad etycznym wymiarem interakcji instalacji z otoczeniem. 'Chiński Parasol z Papieru' wyposażony jest w system rozpylania mgiełki, który ma za zadanie chłodzić przestrzeń wokół niego. Czy taka ingerencja w mikroklimat nie zakłóca naturalnego ekosystemu ogrodu, w którym znajduje się instalacja? Czy korzyści płynące z komfortu termicznego dla zwiedzających przeważają nad potencjalnymi negatywnymi skutkami dla środowiska? Odpowiedzi na te pytania nie są jednoznaczne, ale skłaniają do refleksji nad złożonością etycznych wyzwań, przed którymi stają współcześni architekci i projektanci.