Astronomowie uważnie monitorują dużą plamę słoneczną, oznaczoną jako AR 4079, która może wywołać burze geomagnetyczne na Ziemi. Plama słoneczna, obserwowana pod koniec kwietnia i na początku maja 2025 roku, rozciąga się na około 87 000 mil (140 000 kilometrów). Jej rozmiar to mniej więcej połowa rozmiaru plamy słonecznej zaobserwowanej podczas historycznego zdarzenia Carringtona w 1859 roku.
AR 4079 jest obecnie umiejscowiona w centrum widocznej tarczy Słońca, co zwiększa prawdopodobieństwo bezpośredniego wpływu na Ziemię w przypadku wystąpienia erupcji słonecznej. Rozbłyski słoneczne i koronalne wyrzuty masy (CME) z tego regionu mogą wysłać energię i cząstki w kierunku Ziemi, potencjalnie powodując zaburzenia geomagnetyczne.
Chociaż AR 4079 była stosunkowo spokojna, naukowcy czujnie śledzą ją pod kątem wszelkich oznak większych erupcji. Centrum Prognoz Pogody Kosmicznej NOAA (SWPC) będzie wydawać ostrzeżenia o wszelkich zbliżających się burzach geomagnetycznych, klasyfikując je od G1 (minor) do G5 (extreme) w zależności od nasilenia. Burze geomagnetyczne mogą zakłócać łączność radiową, sieci energetyczne i operacje satelitarne, a także mogą powodować powstawanie zorzy polarnej.
Pojawienie się plamy słonecznej zbiega się z okresem, gdy Słońce zbliża się do maksimum słonecznego w swoim obecnym 11-letnim cyklu, charakteryzującym się zwiększoną aktywnością plam słonecznych. Naukowcy kontynuują obserwację AR 4079, aby lepiej zrozumieć jej potencjalny wpływ na pogodę kosmiczną Ziemi.
Niedawna burza geomagnetyczna poziomu G4 z 16 kwietnia 2025 roku spowodowała, że zorza polarna była widoczna znacznie dalej na południe niż zwykle.