Sonda Solar Orbiter, wspólna misja NASA i Europejskiej Agencji Kosmicznej, wykryła niedawno bezprecedensowe stężenie rzadkiego izotopu helu-3 w wietrze słonecznym. Według zespołu kierowanego przez Southwest Research Institute (SwRI), odkrycie to oferuje cenne informacje na temat mechanizmów przyspieszania słonecznych cząstek energetycznych (SEP).
Hel-3 jest rzadki w Układzie Słonecznym, a typowy stosunek do helu-4 wynosi około 1 do 2500. Jednak w tym przypadku Solar Orbiter zarejestrował 200 000-krotny wzrost w porównaniu z normalnymi poziomami. Cząstki te zostały przyspieszone do znacznie większych prędkości niż cięższe pierwiastki.
Zdarzenie to miało swoje źródło w małym dżecie słonecznym na krawędzi dziury koronalnej, obszaru charakteryzującego się otwartymi liniami pola magnetycznego. Obserwacje wskazywały, że pole magnetyczne w tym obszarze było niezwykle słabe jak na aktywne obszary słoneczne, co potwierdza teorię preferencyjnego przyspieszania helu-3 w słabo namagnesowanej plazmie. Ponadto instrumenty zarejestrowały anomalnie wysokie poziomy węgla, azotu, neonu i siarki, zamiast wzrostu ciężkich jonów, takich jak żelazo.
Dr Radoslav Bucik, główny autor badania, zauważył, że dżety słoneczne wydają się preferencyjnie przyspieszać hel-3 ze względu na jego unikalny stosunek ładunku do masy. Mechanizm stojący za tym przyspieszeniem jest nadal nieznany. W ciągu ostatnich 25 lat zaobserwowano tylko 19 podobnych zdarzeń, co czyni to ostatnie odkrycie szczególnie znaczącym.