Biofilm zagraża integralności betonu w tunelach podmorskich: Ujawniono szybką degradację

Ostatnie badania przeprowadzone przez Chalmers University of Technology w Szwecji ujawniają niepokojące zjawisko: tworzenie się biofilmu w podmorskich tunelach drogowych powoduje szybką degradację betonu. Badania, skupiające się na tunelu Oslofjord w Norwegii od 2014 roku, wskazują, że bakterie przenoszone przez przenikającą wodę morską zużywają beton w tempie do jednego centymetra rocznie. Ten proces biokorozji, napędzany przez bakterie metabolizujące żelazo, mangan, siarkę i azot, osłabia strukturę betonową, potencjalnie prowadząc do kosztownych napraw i zagrożeń bezpieczeństwa. Profesor nadzwyczajny Frank Persson zauważa: „Tam, gdzie występuje wnikanie słonej wody, tworzy się biofilm, a beton pokryty biofilmem stopniowo się rozpuszcza”. Badanie podkreśla, że chociaż nowy beton ma wysokie pH, naturalna degradacja chemiczna obniża je z czasem, tworząc bardziej przyjazne środowisko dla bakterii. Ta interakcja przyspiesza korozję zbrojenia betonowego i samego betonu. Profesor Britt-Marie Wilén podkreśla potrzebę ciągłego monitoringu, stwierdzając: „Ten rodzaj biofilmu jest dość wyraźnym sygnałem ostrzegawczym. Należy monitorować przepływ wody i rozprzestrzenianie się biofilmu oraz lokalizować luźny i uszkodzony beton, aby w razie potrzeby ponownie go spryskać”. Naukowcy zalecają regularne pomiary pH betonu, badanie przepływu wód gruntowych i monitorowanie rozprzestrzeniania się biofilmu. Wyniki sugerują również, że zmiany klimatyczne, z cieplejszymi temperaturami oceanów i niższymi wartościami pH, mogą nasilić tempo korozji. Badanie doprowadziło również do odkrycia nowej rodziny bakterii anammox, Anammoxibacteraceae, dostarczając nowych informacji na temat metabolizmu azotu.