Ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa jest kamieniem węgielnym wiary chrześcijańskiej, a krzyż stał się czczonym symbolem. Los oryginalnego krzyża pozostaje jednak przedmiotem tajemnicy i debaty.
Liczne kościoły i klasztory na całym świecie twierdzą, że posiadają fragmenty "Prawdziwego Krzyża". Twierdzenia te często sięgają relacji z III i IV wieku, które szczegółowo opisują odkrycie drewna użytego podczas ukrzyżowania Jezusa. Według tych historycznych narracji Helena, matka cesarza Konstantyna, odkryła krzyż w Jerozolimie. Niektóre relacje sugerują, że Prawdziwy Krzyż został zidentyfikowany jako jedyny noszący ślady gwoździ, jak opisano w Ewangelii Jana.
Autentyczność tych relikwii jest kwestią sporną w historii. Niektórzy historycy sugerują, że drewno mogło zostać ponownie wykorzystane przez Rzymian, podczas gdy inni przypisują cześć relikwiom pragnieniu namacalnego połączenia z postaciami religijnymi. Teolog Jan Kalwin słynnie skomentował obfitość rzekomych fragmentów, sugerując, że gdyby je zebrać, stanowiłyby ładunek drewna na statek. Eksperci zauważają, że definitywne zlokalizowanie Prawdziwego Krzyża jest mało prawdopodobne, a termin "krzyż" mógł odnosić się do prostego drewnianego pala.