Całun Turyński: Nowe spojrzenie na artefakt historyczny

Całun Turyński, lniana tkanina z wizerunkiem mężczyzny, od dziesięcioleci jest przedmiotem intensywnych debat i badań naukowych. Datowanie węglem C-14 w 1988 roku sugerowało, że całun powstał między XIII a XIV wiekiem, co skłoniło Kościół do postrzegania go jako artefaktu archeologicznego, a nie relikwii. Jednak pytania o potencjalne zanieczyszczenia wpływające na wyniki datowania pozostają. W 1898 roku zdjęcia Secondo Pia ujawniły wizerunek całunu jako idealny pozytyw, wzbudzając dalsze zainteresowanie. Późniejsze badania, w tym analiza palinologiczna pyłków znalezionych na całunie, sugerują geograficzną podróż z Jerozolimy do Włoch, przez Edessę i Konstantynopol. To zgadza się z relacjami historycznymi, ale przeczy wynikom datowania węglem. Analiza kryminalistyczna ujawnia szczegóły cierpienia mężczyzny, w tym ślady biczowania, obrażenia odpowiadające koronie cierniowej oraz ranę pasującą do opisu rany włócznią w Ewangeliach. Obecność monet na oczach, zidentyfikowanych jako lepty z czasów Poncjusza Piłata, dodatkowo potwierdza związek całunu z czasami Jezusa. Pomimo wyzwań naukowych i sceptycyzmu, Całun Turyński nadal intryguje zarówno badaczy, jak i wierzących.