Odkrycie przodka motyla w skamieniałych odchodach zmienia historię ewolucji owadów

Odkrycie 236-milionletnich skamieniałych odchodów zawierających łuski motyli ujawnia znacznie wcześniejsze pochodzenie motyli i ciem, dostarczając wglądu w ich przetrwanie po masowym wymieraniu. Odkrycie to pomaga nam zrozumieć, jak życie adaptuje się i ewoluuje, oferując cenną wiedzę o historii naszej planety i jej mieszkańcach. W sercu Parku Narodowego Talampaya w Argentynie paleontolodzy odkryli niezwykłe znalezisko: skamieniałe odchody, czyli koprolity, datowane na 236 milionów lat. Koprolity te, pozostałości po zwierzętach roślinożernych, zawierały zaskakujący sekret. Analiza mikroskopowa ujawniła maleńkie łuski, podobne do tych, które znajdują się u współczesnych motyli i ciem, osadzone w skamieniałych odpadach. Odkrycie to przesuwa znaną oś czasu dla rzędu Lepidoptera, do którego należą motyle i ćmy, o około 35 milionów lat. Wcześniej najstarsze fizyczne dowody datowano na wczesny okres jurajski. Badania genetyczne sugerowały jeszcze wcześniejsze pochodzenie, około 241 milionów lat temu. Odkrycie w Argentynie wypełnia znaczącą lukę w zapisie kopalnym. Gatunek Ampatiri eloisae, jak nazwali go badacze, żył krótko po wymieraniu permskim, najbardziej niszczycielskim wydarzeniu wymierania w historii Ziemi. Obecność tych wczesnych motyli sugeruje, że wykształciły już trąbkę, długą, zwiniętą rurkę do karmienia, używaną przez współczesne motyle do picia nektaru. Co ciekawe, kwiaty nie istniały w okresie triasowym. Zamiast tego, te wczesne motyle prawdopodobnie żywiły się słodkimi kroplami wytwarzanymi przez prymitywne rośliny. Odkrycie to kwestionuje wcześniejsze rozumienie trąbki jako adaptacji wyłącznie do zapylania kwiatów, sugerując, że wyewoluowała ona wcześniej jako mechanizm przetrwania. Odkrycie to podkreśla odporność życia i jego zdolność do adaptacji do trudnych warunków. Podkreśla ono znaczenie badania nawet najbardziej niepozornych pozostałości przeszłości, ponieważ mogą one zawierać kluczowe wskazówki do zrozumienia historii życia na Ziemi. Badanie Ampatiri eloisae zapewnia nową perspektywę na ewolucję motyli, ujawniając ich pochodzenie jako ocalałych z masowego wymierania, a nie tylko jako kolorowe ozdoby ukwieconego świata.