PNA przetrwa w warunkach zbliżonych do Wenus: Nowa definicja potencjału dla życia

Wenus od dawna uważana jest za miejsce mało prawdopodobne dla życia ze względu na swoje surowe środowisko. Jej gęste chmury zawierają kwas siarkowy, chlor i żelazo. Warunki te wydawały się niemożliwe do przetrwania dla cząsteczek organicznych. Jednak nowe badanie z Politechniki Wrocławskiej sugeruje inaczej. Naukowcy odkryli, że kwas peptydowo-nukleinowy (PNA), cząsteczka podobna do DNA, może wytrzymać te ekstremalne warunki. PNA jest strukturalnym kuzynem DNA, ale bardziej odpornym. Badanie, opublikowane w *Science Advances*, demonstruje przetrwanie PNA w warunkach chmur zbliżonych do tych na Wenus. Międzynarodowy zespół testował PNA w 98% roztworze kwasu siarkowego w temperaturze pokojowej przez dwa tygodnie. Zaskakująco, pozostał stabilny. Dr Janusz Jurand Petkowski, główny autor badania, stwierdził, że ich eksperymenty dowiodły czegoś innego. „Wiele osób zakłada, że stężony kwas siarkowy niszczy wszystkie cząsteczki organiczne, uniemożliwiając życie”. PNA wykazał wyjątkową stabilność, co sugeruje, że kwas siarkowy może działać jako rozpuszczalnik dla życia. To odkrycie opiera się na wcześniejszych odkryciach, w tym na wykryciu gazu fosfinowego w atmosferze Wenus w 2020 roku. Fosfina jest zwykle wytwarzana w środowiskach ubogich w tlen i jest uważana za możliwy znak życia. Mniej więcej w tym samym czasie zespół z Cardiff University znalazł dowody na obecność amoniaku na Wenus. Dr William Bains z Cardiff University, uczestnik wcześniejszych badań, zwrócił uwagę na wrogość chmur Wenus. Dodał, że ich nowe badania pokazują, że złożona chemia organiczna może być nadal możliwa. Zespół badawczy dąży do stworzenia polimeru genetycznego stabilnego w temperaturach atmosferycznych Wenus. Według dr. Petkowskiego, PNA pozostaje stabilny w kwasie siarkowym poniżej 50°C. Temperatury chmur Wenus wahają się od 0°C do 100°C. Ten przełom może na nowo zdefiniować nasze rozumienie tego, gdzie życie może istnieć we wszechświecie. Te odkrycia sugerują, że życie może nie ograniczać się do środowisk podobnych do Ziemi. Wenus, z jej wypełnionymi kwasem chmurami, może ukrywać elementy budulcowe życia.