Nowe badanie opublikowane w Nature Human Behaviour ujawnia, że zarówno geny, jak i czynniki środowiskowe wpływają na to, kiedy dzieci zaczynają chodzić. Badanie analizowało dane od prawie 71 000 dzieci z Norwegii, Holandii i Wielkiej Brytanii. Pokazuje, że znaczna część czasu jest determinowana przez odziedziczone geny.
Naukowcy zidentyfikowali 11 specyficznych markerów genetycznych, które wyjaśniają około 25% zmienności wieku, w którym dziecko zaczyna chodzić. Te markery genetyczne pokrywają się z tymi związanymi z rozmiarem mózgu i fałdami w korze mózgowej. Geny te są również powiązane ze stanami takimi jak zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD).
Angelica Ronald, profesor z University of Surrey, stwierdziła: „Rodzice mogą zapewnić konstruktywne środowisko i wspierać swoje dzieci, ale nie mają kontroli w 100 procentach. Geny również wpływają na ten czas”. Badanie podważa pogląd, że wcześniejsze chodzenie jest zawsze lepsze.
Wyniki sugerują, że indywidualne różnice często mieszczą się w zakresie normalnego rozwoju. Późne chodzenie (po 18 miesiącach) nie zawsze jest powodem do niepokoju. Badanie pomaga odwrócić uwagę od presji rodziców na osiąganie celów rozwojowych.
Ronald powiedziała: „Uspokajające jest to, że rodzice nie są wyłącznie odpowiedzialni za to, kiedy ich dziecko zacznie chodzić”. Badanie zachęca opiekunów do skupienia się na zdrowym, kochającym środowisku. Każde dziecko rozwija się we własnym tempie i to tempo jest jak najbardziej w porządku.