Nowe narzędzie do edycji genów STITCHR oferuje podejście terapii genowej „raz a dobrze”

Naukowcy z Mass General Brigham i Beth Israel Deaconess Medical Center opracowali STITCHR, nowe narzędzie do edycji genów. STITCHR może wstawiać geny terapeutyczne w określone miejsca bez powodowania niepożądanych mutacji. System może być w całości sformułowany jako RNA, co upraszcza logistykę dostaw w porównaniu z tradycyjnymi systemami wykorzystującymi zarówno RNA, jak i DNA. Wstawiając cały gen, narzędzie oferuje podejście „raz a dobrze”. Przezwycięża to przeszkody związane z technologią edycji genów CRISPR, która jest zaprogramowana do korygowania pojedynczych mutacji. Wyniki zostały opublikowane w *Nature*. Według współautora Omara Abudayyeha, PhD, CRISPR ma ograniczenia, w tym niezdolność do celowania w każdą lokalizację w genomie i naprawiania tysięcy mutacji w chorobach takich jak mukowiscydoza. Abudayyeh stwierdził, że ich laboratorium dążyło do wstawiania dużych fragmentów lub całych genów w celu zastąpienia wadliwych, celując w każdą mutację choroby za pomocą pojedynczej konstrukcji edycji genów. STITCHR wykorzystuje enzymy z retrotranspozonów, elementów genetycznych występujących w komórkach eukariotycznych (zwierzętach, grzybach i roślinach). Retrotranspozony, często nazywane „skaczącymi genami”, przemieszczają się i wstawiają się do genomu. Naukowcy zmienili przeznaczenie mechanizmu kopiuj-wklej, aby edytować geny w określonych lokalizacjach. Zespół badawczy, w tym główny autor badania Christopher Fell, PhD, przesiewał tysiące retrotranspozonów, aby zidentyfikować kandydatów do przeprogramowania, których testowali w laboratorium. Połączyli ostatecznego kandydata z enzymem nickazy z systemu edycji genów CRISPR, aby bezproblemowo wstawiać geny, tworząc system STITCHR. Naukowcy planują zwiększyć wydajność systemu i przełożyć STITCHR na zastosowania kliniczne. Jonathan Gootenberg, PhD, współautor korespondencyjny, stwierdził, że badanie podstawowej biologii w naszych komórkach może inspirować nowe narzędzia, rozszerzać możliwości inżynierii komórkowej i prowadzić do nowych leków i terapii zarówno dla chorób rzadkich, jak i powszechnych.