Pierścienie planetarne, składające się z niezliczonych cząstek, od ziaren pyłu po duże fragmenty lodu i skał, otaczają planety w spłaszczonym dysku. Te pierścienie to nie tylko element estetyczny; odgrywają kluczową rolę w dynamice układów planetarnych. Skład tych pierścieni dostarcza informacji o przeszłych wydarzeniach, takich jak kolizje i migracje księżyców.
Teorie powstawania pierścieni
Istnieje kilka teorii próbujących wyjaśnić powstawanie pierścieni planetarnych. Jedna sugeruje, że pochodzą one z zniszczenia ciał niebieskich, które zbliżyły się zbyt blisko planety i zostały rozerwane przez siły pływowe. Inna teoria zakłada, że pierścienie są pozostałościami po formowaniu się planety. Księżyce pasterskie wykorzystują swoje wpływy grawitacyjne, aby ograniczać i strukturyzować pierścienie.
Specyficzne systemy pierścieni
Charakterystyczne pierścienie Saturna znajdują się obecnie w fazie niemal niewidoczności, co zdarza się co 13 do 15 lat, gdy pierścienie ustawiają się krawędzią w kierunku Ziemi. Zjawisko to zaobserwowano w marcu 2025 roku i powtórzy się w listopadzie 2025 roku. Pierścienie Jowisza są natomiast cienkie i słabe, składają się głównie z pyłu. Uran i Neptun posiadają ciemne pierścienie złożone z materii organicznej, które znacząco różnią się od lodowych pierścieni Saturna.