Astronomowie zwrócili się ku odległemu kwazarowi, znanemu jako J1429+5447, aby zdobyć cenne informacje na temat okresu rejonizacji wszechświata. Kwazar ten jest szczególnie użyteczny, ponieważ jego energetyczny dżet jest skierowany w stronę Ziemi, oferując unikalny punkt widzenia.
Naukowcy z Uniwersytetu Yale zaobserwowali znaczną zmienność w emisjach promieniowania rentgenowskiego pochodzących z J1429+5447. Zauważyli, że intensywność tych emisji niemal podwoiła się w stosunkowo krótkim czasie. Ekstremalna jasność kwazara czyni go idealnym obiektem do badania wzrostu czarnych dziur we wczesnym wszechświecie.
Obserwacje dokonane za pomocą teleskopów rentgenowskich NuSTAR i Chandra dostarczają szczegółowych informacji na temat tego, jak dżety z czarnych dziur wpłynęły na oś czasu rejonizacji. Czarna dziura w J1429+5447 emituje dżety, które rozciągają się na ponad milion lat świetlnych. Ilustruje to, jak dżety z supermasywnych czarnych dziur odegrały rolę w rozwoju tych masywnych obiektów.
Badanie dynamiki formowania się dżetów ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia zarówno ewolucji czarnych dziur, jak i szerszego rozwoju kosmosu.