Chiny zatwierdziły budowę Medog Hydropower Station, planowanej elektrowni wodnej o mocy 60 000 MW, zlokalizowanej w hrabstwie Medog w regionie Tybetu Autonomicznego. Projekt ten ma na celu generowanie 300 miliardów kilowatogodzin energii rocznie, co trzykrotnie przewyższa moc obecnej największej elektrowni wodnej na świecie, Zapory Trzech Przełomów. Koszt inwestycji szacowany jest na około 1 bilion juanów (około 137 miliardów dolarów amerykańskich). Budowa została zatwierdzona przez rząd chiński w grudniu 2024 roku, a rozpoczęcie prac planowane jest na 2029 rok, z zakończeniem budowy przewidywanym na 2033 rok. Projekt jest realizowany przez Power Construction Corporation of China (PowerChina), państwowe przedsiębiorstwo budowlane.
Medog Hydropower Station ma być zlokalizowana w hrabstwie Medog w prefekturze Nyingchi, w pobliżu granicy z indyjskim stanem Arunachal Pradesh. Tam rzeka Yarlung Tsangpo, znana w Indiach jako Brahmaputra, przepływa przez głęboki kanion, co stwarza potencjał do generowania znacznych ilości energii hydroelektrycznej.
Projekt ten jest częścią szerszej strategii rozwoju hydroenergetycznego Chin w Tybecie. Od 2000 roku Chiny zainicjowały lub zaproponowały 193 projekty hydroenergetyczne w regionie, z czego około 60% znajduje się w fazie planowania lub przygotowań.
Budowa zapory w regionie o aktywności sejsmicznej budzi obawy dotyczące ryzyka katastrof naturalnych oraz wpływu na delikatny ekosystem Wyżyny Tybetańskiej. Organizacje ekologiczne alarmują o potencjalnej utracie bioróżnorodności i negatywnym wpływie na lokalne społeczności.
Projekt wywołuje również napięcia międzynarodowe, zwłaszcza z Indiami i Bangladeszem, które obawiają się wpływu na dostęp do zasobów wodnych. Rzeka Yarlung Tsangpo przepływa przez Indie i Bangladesz, stanowiąc kluczowe źródło wody dla milionów ludzi. Kontrola Chin nad tą rzeką może stanowić narzędzie nacisku geopolitycznego i prowadzić do konfliktów o zasoby.
Decyzja o budowie Medog Hydropower Station wymaga rozważenia wszystkich aspektów etycznych i znalezienia kompromisu między korzyściami ekonomicznymi a ochroną środowiska i praw człowieka. Kluczowe jest zapewnienie transparentności, dialogu społecznego i międzynarodowej współpracy w celu minimalizacji negatywnych skutków tego kontrowersyjnego projektu.
Warto pamiętać, że podobne projekty hydroenergetyczne w przeszłości prowadziły do poważnych problemów społecznych i ekologicznych, co powinno stanowić przestrogę dla przyszłych inwestycji.