Strefa mezopelagiczna, rozległy i w dużej mierze niezbadany ekosystem oceaniczny, stoi w obliczu poważnego zagrożenia ze strony górnictwa głębinowego. Ta strefa, która zaczyna się około 200 metrów pod powierzchnią, ma kluczowe znaczenie dla utrzymania życia morskiego, w tym cennych komercyjnie ryb i ssaków morskich.
Wraz ze wzrostem zapotrzebowania na minerały wykorzystywane w akumulatorach samochodów elektrycznych i smartfonach, firmy górnicze obierają za cel głębiny morskie, a konkretnie guzy polimetaliczne wielkości ziemniaka na dnie oceanu, zawierające cenne metale. Jednak badania wskazują, że usuwanie tych konkrecji może zakłócić siedliska i zagrozić stworzeniom żyjącym na dnie morskim, a także stwarzać zagrożenie dla ekosystemu mezopelagicznego powyżej.
Smugi osadów i zakłócenia ekosystemu
Jednym z głównych problemów jest tworzenie się smug osadów podczas operacji górniczych. Smugi te mogą zakłócać żerowanie, zaburzać sieci pokarmowe i zmieniać zachowania zwierząt. Międzynarodowa Organizacja Dna Morskiego (ISA) ma zaplanowane omówienie i potencjalne sfinalizowanie przepisów dotyczących górnictwa głębinowego w lipcu 2025 r. Przepisy te będą miały kluczowe znaczenie dla określenia przyszłości górnictwa komercyjnego na dużą skalę i jego potencjalnego wpływu na delikatne ekosystemy. ISA stoi w obliczu presji, aby zrównoważyć zapotrzebowanie na zasoby z ochroną środowiska.
Potencjalne skutki górnictwa głębinowego wykraczają poza bezpośrednie miejsca wydobycia. Zanieczyszczenie hałasem z maszyn górniczych może zakłócać życie morskie, a uwalnianie toksycznych metali z naruszonych osadów może zanieczyścić łańcuch pokarmowy. Kluczowe jest przeprowadzenie kompleksowych badań, aby w pełni zrozumieć te zagrożenia przed przystąpieniem do operacji górniczych na dużą skalę.